ششمین جشنوارۀ فرهنگِ ایران «ترمه»، «شبِ ادبیات» به حماسه‌سرایِ بزرگِ ایران «حکیم ابوالقاسم فردوسی» اختصاص دارد. این شب با سخنانی از علی دهباشی، سردبیرِ مجلهٔ ادبیِ وزینِ بخارا، افتتاح شده و سپس دکتر جلال خالقی‌مطلق، استادِ دانشگاهِ هامبورگ و یکی از شناخته‌شده‌ترین شاهنامه‌پژوهان، دربارهٔ فردوسی و اثر سترگش «شاهنامه» سخن خواهند گفت. هم‌چنین مینا منصوری‌والا (کتایون)، از نقالان شاخصِ ایران، به نقالیِ پرده‌هایی از شاهنامه خواهد پرداخت.
به علاوه، به موازاتِ «شبِ ادبیات»، نمایشگاهِ کتابی با محوریتِ فرهنگِ کهنِ ایرانی برپا خواهد بود.

ابوالقاسم فردوسی، به سال 319 خورشیدی/ 940میلادی در روستای «پاژ» از توابع شهرستان توس پای بر صحنه ی این گیتی نهاد. نخستین معلم وی پدرش «ابومنصور» از کشاورزان بزرگ خراسان بود. توانائی مالی وی به گونه ای بود که نیاز به کارکردن برای امرار معاش نداشت؛ از این روی، سر در سر علم و معرفت نهاد.
وی کار به نظم کشیدن شاهنامه را در حدود سی سالگی آغاز کرد و این کار تا اواخر عمرش به درازا کشید. این اثر، امروز یکی از ارزنده‌ترین آثار حماسی جهان است و در زمینۀ حکمت و اخلاق سرآمد همۀ آنان بشمار می‌رود؛ چنانکه برخی از پژوهشگران آنرا «خردنامه» نیز خوانده‌اند. واژۀ «خرد» 217 بار در شاهنامه تکرار شده است و مهمتر آنکه این اثر بزرگ با « به نام خداوند جان و خرد» آغاز می‌گردد. پس بیهموده نیست که در فرهنگ ایران و پیش از ابوعلی سینا و عمرخیام، آفرینندۀ «شاهنامه» را نیز «حکیم» می‌خوانند.

نقالی

نقالی یک نوع هنر نمایشی و دراماتیک و از اصیل ترین هنرهای نمایشی ایرانی است که با استفاده از حرکات بدن انجام می شود ،در فرهنگ ایرانی ریشه دارد و قدیمی ترین شکل بازگو کردن قصه ها و داستانهای حماسی و مذهبی است که توسط نقال تعریف می شوند نقال متن ها و شعر ها را با مهارت خاص همراه حرکات بدن به نمایش در می اورد ،سه نوع نقالی وجود دارد
۱: نقل منظومه ای ؛ هر انچه نقال به زبان می اورد شعر است و اکثرا شعرهای شاهنامه ای

۲: نقل روایتی ؛به صورت کلام ساده است و نسبت به شعر ساده تر است

۳: نقل تلفیقی ؛ از هر دو نوع شعر و نثر استفاده می شود

نقالی بر اساس مضمون نیز به چهار دسته تقسيم می شود
۱: نقل حماسه ملی و اساطیری کهن سرزمین ایران که داستان پهلوانی ها در ان جای دارد و شاهنامه ،اسکندر نامه ،بهمن نامه ، و گرشاسب نامه ، کتابهای مورد استفاده این نوع نقالی هستند
۲: نقل حماسی و مذهبی شامل داستانهای مذهبی و روایات منسوب به امامان هستند از کتابهایی همچون خاوران نامه ، مختار نامه ،حمله حیدری در ان استفاده می شود
۳: نقل حکایات اخلاقی که در ان داستانهای مثنوی و معنوی و دیگر داستانهای افراد معروف نامه و همچون داستانهای لنبک اب فروش و چهار درویش و…. گفته می شود
۴: نقل عاشقانه که از گذشته های دور طرفداران بسیار داشته و قصه های عاشقانه لیلی و مجنون و خسرو و شیرین و…. خصوصا سرودهای نظامی را می توان نام برد